Azərbaycanda doğulub böyüyənlərin bir çoxu müxtəlif səbəblərdən xaricə üz tutur, lakin onların az qala hamısı doğma yurduna, buranın insanlarına, mədəniyyətinə bağlı qalır, nisgilini yaşayır.
TİA.AZ xəbər verir ki, Sumqayıt şəhərində doğulub boya-başa çatmış 66 yaşlı Yaroslav Semenov hələ 1982-ci ildə komsomol gənclər inşaatçı dəstəsinin heyətində uzaq Kareliyaya getmişdi. Yeni mənzil üçün pul qazanıb Sumqayıta qayıtmaq fikrindəymiş. Lakin taleyi başqa cür yazsa da, pandemiya başlayanadək hər il doğma şəhərinə gəlirdi.
“Sumqayıtda dünyaya gəlmişəm, böyümüşəm. Kareliyada tikintidə işləyəndə orada işləyənlərin hamısına ev verdilər. Beləcə orada qalmalı oldum. Amma doğma yurdum üçün o qədər darıxırdım ki, heç bir musiqi təhsilim olmaya-olmaya mahnılar yazmağa başladım. Elə belə sintezator alıb nəğmə qoşmağa başladım”, – Y.Semenov danışır.
“Azərbaycan haqqında yalnız xoş xatirələrim qalıb. Bu ölkə mənə doğru tərbiyə verdi, böyüklərə hörmət etməyi, Vətəni sevməyi öyrətdi. Bu mahnıları yazmağımın səbəbi də Vətən həsrətidir. Həmin mahnıları oxuduğum hər yerdə, ta Finlandiyadan Saxalinədək Azərbaycan xalqının oğlu olduğumu deyirəm. Ona görə də bir çoxları mənə “azərbaycanlı rus” deyirlər. Yazdığım 45 mahnıda Azərbaycanda dostluq, əmin-amanlıq, müxtəlif xalqların mehriban yaşadıqları doğma Sumqayıt şəhərim tərənnüm olunur”, – həmvətənimiz xatirələrini bölüşüb.
İkinci Qarabağ müharibəsi dövründə də Vətəni üçün həyəcan keçirən Y.Semyonov internet məkanında Azərbaycan üçün vuruşub: “Əlbəttə ki, mahnıların vaxtı deyildi, internetdə müxtəlif materiallar tapıb dost-tanışlarla paylaşır, onlara əsl həqiqəti çatdırmağa çalışırdım. Ordumuzun qələbəsinə inanaraq həmvətənlərimizə təsəlli verirdim”.
Tural Asadi
